Bepakt en bezakt naar Lesbos

AvdMeer_CPT_Lesbos2162021.jpg

REISVERSLAG VAN EEN STUDIEREIS NAAR LESBOS

Door Han Cuperus

De dag voor vertrek alle spullen bij elkaar gezocht. Vooral de administratiestukken mocht ik niet vergeten. Naast het toegangsbewijs om Griekenland binnen te komen, was ook het paspoort en het vaccinatiebewijs een belangrijk puntje van aandacht.

Donderochtend ging om 4.00 uur de wekker zodat ik een uur later op Schiphol zou zijn. Vanzelfsprekend net iets later liep ik de vertrekhal binnen om in te checken. Bij de gate ontmoette ik mijn medereizigers die hetzelfde vliegtuig hadden geboekt. Twee collega’s en een dochter van één van hen. Sprekend over onze verwachtingen spraken we ontspannen over het programma dat wij toegestuurd hadden gekregen. Waarbij we al wisten dat het lang niet zeker zou of de geplande ontmoetingen daadwerkelijk door zouden kunnen. gaan. “De enige zekerheid van de reis is dat alles onzeker is.”

Voor mij begon dat bij het aan boord gaan van het vliegtuig. In de overtuiging dat ik alle administratie goed had georganiseerd wilde de vliegvaartmaatschappij naast een vaccinatie bewijs ook een bewijs zien van een recente PCR test. Volgens de site van buitenlandse zaken, zo had ik begrepen, was niet niet nodig na vaccinatie. Of ik maar even wilde wachten. Er is een hoop gebeld met het hoofdkantoor en het vliegtuig, dat zich afvroeg waar de laatste passagier bleef. Uiteindelijk mocht ik mee als ik een formulier tekende waarin ik verklaarde de reiskosten voor de terugreis zelf zou moeten betalen. Na dit gedaan te hebben, stapte ik in het vliegtuig, dat door mijn toedoen een half uur te laat vertrok. Ik kan jullie zeggen dat ik geen rustige reis heb gehad.

Overtuigd dat ik ter goede trouw de zaakjes op orde had zat ik in de rats of ik wel de juiste papieren bij me had. Eenmaal op Lesbos was de gewenste verklaring om Griekenland in te mogen belangrijker dan de negatieve PCR test. Steekproefsgewijs werden enkele reizigers uit de rij gehaald om ter plekke getest te worden. Ik behoorde daar niet toe. Twee van mijn medereisgenoten wel. Mijn opluchting was groot!

Vanaf het vliegveld werden wij rond 14.00 uur met de bus naar het hotel gebracht, 15 km buiten Mytilene. Een prachtige plek waar we de komende 11 dagen zullen verblijven. Pal aan zee met een boomgaard waar we vrij van mogen plukken. Lekker temperatuur met een aangenaam windje. Niet voor niets is Lesbos ruim 2000 jaar een vakantie eiland. Na een heerlijke Griekse Salade kregen we de eerste instructies voor de studiereis. Morgen begint die echt als we de eerste organisaties gaan bezoeken die op het eiland aan het werk zijn voor de migranten.

Vorige
Vorige

De wereld is van iedereen, maar niet op Lesbos

Volgende
Volgende

Een kerkhof voor reddingsvesten op Lesbos