Bericht uit Palestina: Hoop kracht geven
14 juli 2023
De veerkracht van Areej Abdel-Karim El Jabari, een sociaal activist in Hebron H2
In het centrum van al Khalil/Hebron H2, in de wijk Wadi Husain, staat een moedige vrouw pal, vastbesloten om een positieve verandering in haar gemeenschap teweeg te brengen. Met onwankelbare toewijding organiseert ze zomer- en winterkampen voor kinderen; een veilige plek die tegelijkertijd de schendingen van de mensenrechten door kolonisten en soldaten voor het voetlicht brengt.
Areej beseft welke impact van geweld en onzekerheid op kinderen heeft en organiseert sinds 2007 zomer- en winterkampen in de plaatselijke moskee om hen een veilige plek te bieden. Deze kampen bieden niet alleen een toevlucht, weg uit de harde realiteit van het dagelijkse leven van deze kinderen, maar bevorderen ook creativiteit, leren en kameraadschap. Door middel van boeiende activiteiten hoopt Areej veerkracht te stimuleren, dromen te inspireren en de toekomstige generatie kracht te geven. Maar haar inspanningen werden deze zomer onderuit gehaald door kolonisten die er een gewoonte van maakten om de kinderen op weg naar het kamp en op de weg terug met hun honden te bedreigen
Naast het bieden van een toevluchtsoord voor kinderen, heeft Areej de cruciale taak op zich genomen de bijna dagelijks voorkomende mensenrechtenschendingen, die door kolonisten en soldaten rond haar huis worden gepleegd, op te tekenen. Gewapend met haar camera legt ze onbevreesd incidenten van agressie, discriminatie en de vernietiging van eigendommen vast, zodat ze niet onopgemerkt blijven. Door deze onrechtvaardigheden voor het voetlicht te brengen, probeert ze lokale en internationale steun voor de zaak te mobiliseren.
Ze beseft dat verandering niet van buitenaf kan worden bereikt en werkt onvermoeibaar aan het versterken van de steun en betrokkenheid van de mensen in haar omgeving. Om een gevoel van solidariteit onder de bewoners te bevorderen en de gevoelens van wanhoop en fragmentatie tegen te gaan, richtte ze de lokale groep Shabab El Kheir op. Als onderdeel van het werk van de groep breien de vrouwen in de moskee dekens voor de gemeenschap, omdat de winters elk jaar strenger worden en elektrische kachels duur zijn en het riskant is om ze de hele nacht te gebruiken.
Areej trouwde toen ze 16 was en wilde graag haar opleiding voortzetten, maar vanwege de Tweede Intifada (opstand), toen het gebied van 2000-2005 werd belegerd, was dit onmogelijk. Ze woont nu alleen met haar vijf zoons, terwijl haar man in Ramallah verblijft omdat er rond al Khalil/Hebron geen werk voor hem is. In 2007 werd bij Areej kanker vastgesteld en waren twee operaties nodig. In plaats van dat dit haar neerdrukte, motiveerde het haar juist om niet alleen voor haar eigen leven te vechten, maar ook voor een betere toekomst voor haar kinderen en haar gemeenschap.
Haar onwankelbare toewijding aan gerechtigheid en empowerment is een bewijs van de kracht en veerkracht van de menselijke geest. Haar opmerkelijke reis herinnert ons aan de transformerende kracht van compassie, empathie en activisme bij het bouwen aan een betere toekomst voor gemeenschappen die geraakt worden door conflicten.
